"ส้ม" ผลไม้แห่งความรัก...ของแม่

เรื่องบางเรื่อง ก็เป็นเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง แต่ก็เป็นเรื่องที่สะกิดใจเราโดยไม่รู้เรื่อง เอ้ย ไม่รู้ตัว....

นั่นก็คือ เรื่องซื้อส้มให้ลูก ฟังดูธรรมดามากๆ แต่แม่ผู้เซนซิทีฟอย่างแม่โมณาก็สามารถมีฟีลลิ่งบางอย่างได้ เพราะ "ส้ม" ลูกกลมๆนี่แหละ

เรื่องของเรื่องก็คือ ผลไม้ที่โมณาชอบ..หรือเปล่า ? โมณาไม่ได้บอกแม่หรอก แต่หนูก็กินอยู่ทุกวันก็คือ ส้ม กับ มะละกอ เคยให้กินกีวี่ก็ชอบนะ แต่ข้อเสียคือ แม่ว่ามันเลือกยากกว่าอีก และเก็บได้ไม่นาน มะม่วงก็พอได้ แต่ออกจะหวานไปหน่อย ล่าสุดหนูก็ยอมกินองุ่นไร้เมล็ด แต่จริงๆมันก็แอบมีเมล็ดแบนๆเล็กๆ แม่ต้องคอยสอดส่องอย่างถี่ถ้วน ส่วนแอปเปิ้ลก็ยังแข็งไป ให้อมเล่นๆได้ หรือบางทีแม่ก็เอามาประยุกต์ใส่ในกับข้าวให้ลูก ส่วนกล้วยน้ำว้าที่ใครๆว่าดีกับเด็ก คงต้องบอกว่าเสียใจด้วยค่ะ เพราะซื้อมากี่หวีๆ แม่ก็ต้องหม่ำเองค่ะ เพราะเด็กปีลิงคนนี้ไม่ชอบ กล้วย! เอาซะเลย

ตลาดสดหรือซูเปอร์มาร์เก็ตหน้าหมู่บ้านเราก็มีผลไม้ไม่ได้หลากหลายมาก ที่เด็กจะเลือกอะไรหม่ำได้ ช่วงวัย 6-11 เดือนนี้ โมณาจึงได้หม่ำส้มสลับมะละกอ มะละกอสลับส้ม วนๆไปค่ะ ปัญหาที่ปวดใจของแม่คือ เลือกส้มไม่เก่ง บางทีก็วางใจแม่ค้าให้เลือกให้ ได้ลูกอร่อยๆบ้าง แต่ไม่อร่อยก็เยอะ บางทีอยากเอากลับไปคืนแม่ค้า แล้วบอกว่า ลูกกินไม่ได้เลยค่ะ ทั้งแข็ง ทั้งเก่า ทั้งไร้รสชาติ เฮ้อ....นี่ซื้อส้มหรือซื้อหวยเนี้ย ต้องลุ้นกันขนาดนี้

ด้วยเหตุนี้เอง เวลาที่ซื้อส้มแล้วเจอลูกดีๆ รสชาติหวานอมเปรี้ยวนิดๆ อร่อยชื่นใจ ป้อนลูกรักได้เต็มปากเต็มคำ แม่จึงแทบไม่กินส้มในถุงที่ซื้อมาพร้อมกันนั้นเลย แต่ "เก็บไว้ให้ลูก" เพราะถ้าผลนี้ดี ส้มที่เหลือก็น่าจะดี ของดีๆ แม่ก็อยากเก็บไว้ให้ลูกได้กิน ........................ ความรู้สึกแบบนี้มันคุ้นๆ

....คิดถึงคุณยายของโมณา
....คิดถึงแม่ของแม่เอง

คุณยายชอบบอกว่าอิ่มแล้ว กินข้าวก็กินนิดเดียว เวลาที่ลูกๆ ล้อมวงกินข้าว คุณยายกับคุณตามีลูกตั้ง 6 คน การหาเลี้ยงลูก 6 คนให้ท้องอิ่ม ให้มีีความรู้ด้วยการส่งเล่าเรียน มันคงไม่ง่ายเลย เวลามีอะไรอร่อยๆ จึงไม่แปลกเลยที่คุณยายจะให้ลูกกินก่อน ส่วนคุณยายแตะๆชิมๆ เดี๋ยวก็บอกว่าอิ่มแล้ว มันคือการเสียสละเพื่อลูกที่ทำมาจนเคยชิน กระทั่งลูกๆโตแล้ว ยังไม่วายจะขออิ่มก่อนทุกที นี่สินะที่เค้าเรียกว่า #ตัวแม่ : )

แม่ๆของหลายคนก็คงเป็นเหมือนกัน แค่ลูกชอบ ลูกได้กิน ลูกมีความสุข แม่ก็อิ่มแล้ว และเรื่องของ "ส้ม" ก็คงเป็นแบบนี้ แม่ไม่ได้ทำตามใครเพราะเคยเห็นมาก่อน แต่ทำไปด้วยสัญชาติญาณของแม่เท่านั้นเอง

...........

ตอนแม่เป็นวัยรุ่น แม่มักจะหานิยามของรักมาเพ้อมากมาย ไม่ว่าจะเป็น...

รัก คือ การให้

รัก คือ การเสียสละ

รัก คือ น้ำทิพย์ชโลมใจ

และ บลา...บลา...บลา...อีกมากมาย

แต่ตอนนี้แม่รู้แล้วว่า "รัก" คืออะไร มันชัดเจนยิ่งกว่านิยามใดๆ

คำตอบก็คือ ................รัก คือ ลูก..............

ลูกคือรัก...ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคนเป็นแม่

ถ้าแม่เลือกได้ แม่ย่อมเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกเสมอ วันนี้ลูกยังเลือกเองไม่ได้ แต่วันหน้า...สิ่งที่ดีที่สุดของแม่...อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูก แม่หวังว่าลูกจะเลือกและตัดสินใจได้ดี แล้วอย่าลืมให้แม่ช่วยออกความคิดเห็นก่อนตัดสินใจด้วยนะ ถ้าไม่แน่ใจว่าแม่เลือกได้ดีพอ ให้ย้อนกลับไปอ่านย่อหน้าสุดท้ายใหม่ ที่แม่เขียนไว้ว่า............."แม่ย่อมเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกเสมอ"..............

แม่รักโมณานะ