คุณแม่มือใหม่วัย40+

ใช่ค่ะ! เล็บขบ ใครไม่เจ็บไม่เจอกับตัวเองคงไม่รู้สึก แต่ถ้าคุณเคย แค่พูดถึงก็เจ็บจี๊ดไปถึงหัวแม่เท้าเลยจ้า อูยยยยย (cr. image: pixabay) เอาล่ะ แม้บล็อกนี้จะเน้นเรื่องคุณแม่คุณลูก แต่เล็บขบก็เข้ามาเกี่ยวพันกับชีวิตคุณแม่ในยามท้องได้ เพราะเป็นมาตั้งแต่ก่อนท้อง จนท้อง และคลอด ก็เลยอยากจะช่วยทุกคนที่เผชิญทุกขภาวะนี้ให้รอดพ้น ไปด้วยกัน จึงขอเขียนเรื่องนี้ เผื่อจะได้ผลบุญบ้าง ขอแค่อโรคยา ปรมาลาภาก็พอ ไม่โลภเลย ใช่ม่ะ^^ เล็บขบคืออะไร "เล็บขบ (Ingrown Toenail) คือ ภาวะที่เล็บงอกหรือทิ่มเข้าไปที่บริเวณผิวหนังปลายเล็บ ซึ่งจะพบว่าเกิดได้บ่อยกับนิ้วเท้าโดยเฉพาะนิ้วหัวแม่เท้า มีผลทำให้เกิดความเจ็บปวด บวม แดง หรือบางครั้งอาจทำให้เกิดการติดเชื้อขึ้นได้" (ที่มา pobpad.com) ดังนั้นคนที่เป็นเล็บขบ ตัดเล็บแบบธรรมดาไม่ได้ เพราะมันจะมีเล็บส่วนที่เรามองไม่เห็น จะรู้ก็ต่อเมื่อมัน เจ็บ โคตร เจ็บ และทรมานสุดทีนเลยขอบอก สาเหตุ ทุกวันนี้ก็นั่งคิดอยู่ว่า มันเริ่มตอนไหน ตอนเด็กๆจนถึงวัยรุ่นก็ไม่เป็นนะ แถมเป็นคนความจำหายเป็นช่วงๆ ด้วยสิ สันนิษฐานไว้ 2 อย่างคือ 1. ไปทำเล็บเท้า แล้วเจอช่างเสาะร...

ปีนี้ วันเวลาผ่านไปไวแสนไว ยิ่งยุ่งก็ยิ่งเร็ว ในที่สุดเข็มของกาลเวลาก็เวียนมาถึงวันเกิดของโมณาปีที่ 2 แล้ว! โว้วๆๆๆ นาฬิกาจะเดินเร็วไปไหน ที่เค้าบอกว่า "เวลาแห่งความสุข...มักผ่านไปเร็วเสมอ" แม่ว่าถ้าเราเอาตัววัดความเร็วมาวัดความสุข นี่เราพ่อแม่ลูกคงสุขแบบสุดๆ ^^ ที่สุดของที่สุด โมณาน้อยของแม่ในวัย 2 ขวบ มีความเปลี่ยนแปลงมากมาย ให้พ่อแม่ได้พบประสบการณ์ใหม่ๆ ในการเป็นพ่อและแม่ ที่เห็นแน่ๆ คือ ลูกเป็นแบบที่เราเป็น ลูกทำแบบที่เราทำ และลูกจำในสิ่งที่เราสอน ไม่ต้องแปลกใจเลยว่า เราให้ลูกมากเท่าไหร่ ลูกก็จำได้มากเท่านั้น และลูกยังจำในสิ่งที่เราทำ ไม่ว่าจะเป็นพฤติกรรมในชีวิตประจำวัน  แล้วลูกจะเหมือนใครล่ะ ถ้าไม่ใช่พ่อกับแม่ เมื่ออยู่กับลูก เราจึงต้องมีแต่พลังด้านบวก บวก บวก เยอะๆ มีสติและปิดถังระเบิดให้แน่นสนิทที่สุด พยายามไม่ระเบิดใส่ลูก แต่ถ้าไม่ไหวก็...ไปแอบกรี๊ดหลังบ้าน (พูดง่ายแต่ก็ทำยาก 😅) มันก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าลูกไปเนอสเซอรี่ตั้งแต่เล็กๆ  เวลาที่อยู่กับพ่อแม่ กับ เวลาที่อยู่โรงเรียน ก็พอๆกัน  แล้วลูกจะเหมือนใคร? จะเลียนแบบใคร ? ม...

ถ้ามีของเล่นหลายๆสี สีแรกที่โมณาจะหยิบคือ สีฟ้าหรือสีน้ำเงิน แม่สังเกตหลายทีแล้ว แม้แต่ของใช้ของแม่ที่มีสีนี้ ก็จะชอบหยิบไปเล่นอยู่เรื่อย ใครว่าเด็กผู้หญิงต้องสีชมพูเท่านั้น โมณา ณ วัยนี้ขอแหกกฎทฤษฎีสีชมพูค่ะ เอ...หรือว่ายังไม่ถึงเวลาหวานนะ ก้าวสู่ขวบปีแรก กับอีก 3 เดือนกว่าแล้ว จอมแก่นของแม่... โมณา สาวน้อยผิวน้ำผึ้ง น่าจะเป็นหลานที่ผิวเข้มสุดของครอบครัวเรา 5555 หนูจึงเป็นปรากฏการณ์ใหม่ที่ทั้งรักและหมั่นเขี้ยว โดยเฉพาะท่าทางที่รู้มากเกินตัว กิจกรรมช่วงนี้จึงหนักไปทางน่าหยิกแก้มเบาๆ ไม่ว่าจะ ทำปากจู๋ ทำหน้าสงสัย แถมมองบนเป็นบางครั้ง ยื่นนิ้วชี้น้อยๆโบกไปมา เวลาไม่เอาอะไร เลียนแบบตัวการ์ตูนในเพลงโปรด แถมรู้จักเอานิ้วจิ้มจมูก เมื่อเพลงพูดถึง nose รวมถึง mouth ก็ชี้ที่จมูกเช่นกัน สรุปว่าทั้งเพลงชี้ได้แค่จมูก อ้อ บางเพลงก็ชี้ที่หัวและหัวไหล่ได้แล้ว โมณา ชอบฮัมเพลงมาก เป็นเด็กที่มีดนตรีในหัวใจคนนึง แม้สีหน้าจะนิ่งๆเกือบตลอดเวลา แต่จะยิ้มออกทันทีที่เพลงมา เวลาอารมณ์ดี จะร้องเพลงที่แม่ต้องเดาว่ามันคือเพลงอะไร ล่าสุดนี้คือ เริ่มหันมามองปากแม่ เมื่อฟังเพลงที่ถูกใจ หันมาสบตาเป็นนัยว่า...

แหม..แม่ก็กำลังเพลิดเพลินกับการได้เห็นลูกเดินกึ่งวิ่งอย่างคล่องแคล่ว การหัดให้ลูกจับช้อนกินข้าวเอง ฮัมเพลงโปรดได้งึมงำ ก็นึกว่าเจ๋งแล้วลูกเรา แต่พอเริ่มมีคนทักและถามว่า "พูดได้ยัง" อ้าว แย่ล่ะ ที่ลูกส่งเสียงเจื้อยแจ้วไม่เป็นศัพท์นี่คือ พูดได้ยังอ่ะ?? ตอนนี้โมณาเข้าใกล้จะ 1 ขวบ 3 เดือนเต็มแล้ว สิ่งที่แม่ได้ยินชัดๆจากปากของลูกก็คือคำว่า "เอ" , "อี" และ "เอ๋" เวลาเล่นจ๊ะเอ๋กัน รวมถึง "ปะๆๆ" เวลาแม่ชวนไปไหน แล้วยังมี "เจ้ยยย" คือฮัดเชย อันนี้ได้มาจากดูเพลงภาษาอังกฤษที่พูดเรื่องการจาม มีการฮัมเพลงอย่าง "ลันลาลั่นล้าาา" และ "ฮู้ฮู" ที่มาจากเพลงพี่สาวครับ ในรายการ WE KID ที่แม่เปิดให้ดูอีกด้วย แล้วอย่างนี้เรียกว่า พูดได้มั้ย? แม่ชักจะสงสัยแล้วสิ ยิ่งล่าสุดไปฉีดวัคซีน แล้วหมอถามว่า พูด "พ่อ" กับ "แม่" ได้ยัง เอ่อ..."มะมะแม่" ได้ยินเหมือนกันแต่ไม่บ่อย "พ่อ"นี่ไม่ได้เลย แต่ถ้าให้เรียก "ปะป๊า" คงได้นานแล้ว ก็ตอบหมอไปว่าได้ยินแต่เสียงต่างๆ ที่เล่ามาทั้งห...

ชีวิตมันเปลี่ยนไปแล้วค่าาคุณแม่ๆ อะไรที่เคยชอบเคยใช้หลายๆอย่าง ถึงวันนี้ก็มีตัวแปรสำคัญที่ทำให้เราต้องปรับและเปลี่ยนตามไป นั่นก็คือ 1.ลูกรัก 2.เวลา และ 3.ความปลอดภัย โดยเฉพาะคุณแม่ลูกอ่อนมือใหม่ ที่ต้องเลี้ยงลูกเองอย่างแม่โมณาเป็นต้น มักจะมีเวลาสะดวกแค่อึดใจเท่านั้น ในยามลูกหลับ แล้วก็ไม่รู้ว่าจะตื่นในอีกกี่นาทีข้างหน้า หรือถ้าไม่หลับ บางโอกาสก็ต้องขอแว่บไปทำนู้นทำนี่บ้าง โดยไตร่ตรองแล้วว่าได้วางลูกไว้ในพื้นที่ปลอดภัยชั่วคราว ตอนยังคลานหรือเดินไม่ได้ ก็สบายอยู่หรอก แต่เคลื่อนที่ได้เมื่อไหร่ เท่านั้นแหละ อย่าให้พลาดเลยแม้แต่วินาทีเดียว นี่เล่าจากประสบการณ์ส่วนตัวนะคะ ใครไม่เห็นด้วยต้องขออภัยจริงๆ 1. สบู่ก้อน เป็นอะไรที่ไม่เหมาะอย่างยิ่ง บางยี่ห้อไม่มีฟองเลย กว่าจะถูทั่วตัว ลูกตื่นก่อนพอดี เลิกไปเลย สบู่เหลวสะดวกกว่าเยอะ 2. แปรงสีฟันหัวแปรงเล็กๆ ถึงจะโฆษณาว่าซอกซอนถึงทุกจุดขนาดไหนก็ไม่ผ่านค่ะ ต้องขนแปรงเยอะๆ แผงใหญ่ๆ จะได้แปรงทั่วปากอย่างรวดเร็ว ทำเวลาสิคะคุณแม่ 3. เครื่องซักผ้าแบบ 2 ถัง แบบที่ต้องบริการตัวเอง เมื่อถังซักล้างเสร็จ ต้องโกยเสื้อผ้าไปถังปั่นเอง เสียเวลาค่ะ...

  โมณาเคยอาบน้ำร้อนมาก่อน เอ่อ ไม่ใช่เรื่องประสบการณ์ แต่เป็นอุณหภูมิของน้ำจริงๆ ที่แม่ไม่รู้ตัวว่า น้ำที่คิดว่าอุ่นพอดี เพราะแม่ลองเอามือจุ่มๆแล้ว ความจริงคือมันร้อนเกินไป หนูเกือบเป็นหมูน้อยลวกน้ำร้อนซ่ะแล้ว ฮือ...แม่ขอโทษ :( ตั้งใจจะเขียนเรื่องนี้นานมากแล้ว ก่อนที่จะลืม เพราะอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับคุณแม่มือใหม่ เรื่องมีอยู่ว่า ตอนคลอดโมณาใหม่ๆ แม่ก็ยังมีีคุณยายมาช่วยเลี้ยงโมณาอยู่ แต่ตอนอาบน้ำแม่ก็จะอาบเอง เพราะต้องฝึกเอาไว้ให้คล่อง ก่อนที่คุณยายจะกลับต่างจังหวัด จึงมีแค่วันแรกที่กลับจากโรงพยาบาลวันเดียวที่คุณยายได้สาธิตวิธีอาบน้ำแบบยายให้ดู ไม่ค่อยเหมือนที่โรงพยาบาลสอนเท่าไหร่ แต่ก็สะดวกดี แม่เลยเอาแบบคุณยายดีกว่า หลังจากนั้นมา ยายก็ช่วยแค่ผสมน้ำอุ่นให้ก่อนอาบ แล้วแม่ก็จัดการอาบน้ำให้คนสวยเองเลย ความยุ่งมันเกิดตอนผสมน้ำอุ่นนี่แหละ แม่ก็เอามือจุ่มน้ำแล้วก็จะบอกยายว่า เติมน้ำร้อนอีก ยังไม่อุ่น ยายก็จะทักว่า อุ่นแล้ว อุ่นมากแล้ว เถียงกันไปมา สุดท้ายก็ให้แม่ชนะ เป็นแบบนี้อยู่พักนึง ช่วงนั้นโมณาผิวลอกเป็นขุยมากเลย แต่เห็นคุณยายและป้าๆบอกว่า เป็นธรรมดาของเด็ก แม่ก็นึกว่าแพ้...