ตบมือแปะๆ เรื่องเล็กๆที่ทำให้แม่ยิ้ม
สองสามวันนี้เห็นลูกเริ่มรู้จักการตบมือ และดูเหมือนหนูจะสนุกกับมันมาก บางคืนตื่นมาตี 1 นั่งตบมือให้ตัวเองซะอย่างงั้น :) จนแม่อดขำหนูน้อยวัย 8 เดือนไม่ได้พ่อแม่ที่เคยมีลูกมาแล้วหลายคน อาจจะไม่เห่อเท่านี้ แต่สำหรับพ่อแม่มือใหม่ที่เพิ่งมีลูกคนแรกอย่างเรา สิ่งเล็กๆน้อยๆที่บ่งบอกพัฒนาการของลูก ทำให้แม่อดชื่นชมไม่ได้จริงๆ ต้องถ่ายรูป อัดวีดีโอ ส่งไปอวดป้าๆน้าๆจนได้ อยากจะบอกว่าแม่ถ่ายไว้ทุกอย่างที่เป็นลูก ...เท้าอวบๆคู่เล็กๆ ...หัวเหม่งๆตอนมัดจุก ...แก้มย้อยๆเวลาก้มหน้า ...และโดยเฉพาะรอยยิ้มของลูกเวลาชอบใจ มันช่างชื่นใจแม่ซะเหลือเกิน
เมื่อเดือนที่แล้ว ตอน 7 เดือน หนูเริ่มคลานคล่องแคล่ว ปีนป่ายเก่งจนต้องซื้อคอกกั้นเด็ก จริงๆ แม่ก็ไม่อยากเรียกว่าคอกหรอกนะ มันฟังกวนใจยังไงไม่รู้ จะเรียกว่ากรงก็แย่ไปอีก เอาเป็นว่า เป็นอุปกรณ์ช่วยให้แม่สบายใจเวลาต้องวางลูกไว้ แล้วไปทำนู้นทำนี่พร้อมกับทำเวลาด้วย ยังไงแม่ก็ไม่ปล่อยให้หนูคลาดสายตาแม่แน่นอน

พอมาเดือนที่ 8 เดือน พ่อเลยสั่งให้แม่จัดรถหัดเดินมาให้ แม่ช้อปออนไลน์อีกตามเคย ก็เราแทบไม่ได้ออกไปไหนนี่นา Lazada มีทุกอย่างที่แม่ต้องการ แต่มีเพื่อนแม่แย้งว่าเค้าไม่ใช้รถหัดเดินกันแล้ว เพราะอันตรายแล้วยังทำให้เด็กขาโก่งด้วย แม่เฟลไปนิดนึง ลืมไปว่าเคยอ่านเหมือนกันว่าไม่ค่อยดี แต่ก็ในกรณีใช้แบบปล่อยเด็กทิ้งไว้ในรถนานๆ ซึ่งแม่ไม่ได้ทำอย่างนั้นซะหน่อย แค่ให้ลูกได้หัดเดินวันละนิดวันละหน่อย ที่สำคัญ ได้เห็นลูกสนุกกับมัน เดินไปเดินมา เท่านี้ก็สุขใจ
ส่วนเรื่องตบมือนี่ แม่เคยพร่ำสอนมานาน รู้สึกเหมือนสอนไปยังไงก็ไม่ทำ จนกระทั่งถึงเวลาของหนูเอง คราวนี้หนูก็เลยลุกขึ้นมานั่งแล้วตบมือๆทั้งวัน ตบไปยิ้มไป แถมการสื่อสารของแม่ก็เพิ่งจะสำเร็จด้วย พอบอกว่าตบมือ หรือร้องเพลง "ตบมือแปะๆ เรียกแพะมากินนม...." หรือ "If you're happy and you know it, clap your hands..." หนูก็จะตบมือตอบแม่ทันที อันนี้ก็ชื่นใจไปอีกว่า เราสื่อสารกันได้ผลแล้ว
ก่อนหน้านี้แม่เคยทำเสียงกระแอม เวลาห้ามหรือให้ลูกหยุดทำอะไรบางอย่าง เช่น ตอนลูกจะอมรีโมททีวี แม่ก็จะกระแอมดุๆหน่อย ก็ได้ผลแค่หยุด แล้วก็ทำต่อ 5555 หรือเวลาแม่ส่ายหัวไม่ให้ทำ หนูก็จะมอง หยุดบ้าง ทำต่อบ้าง แล้วไหงตอนหลังกลายเป็นเวลาลูกปฎิเสธแม่ ก็เอาท่าส่ายหัวมาใช้ซะงั้น รู้จักลอกเลียนซะด้วยสิ เจ้าเด็กน้อยเอ้ย
แต่ละขั้นของการเติบโต แม่ก็ได้เรียนรู้จากหนูนี่แหละ บางทีแม่ก็ยกให้หนูเป็นครูของแม่ ที่คอยให้บททดสอบต่างๆ ให้แม่ลองทำ ลองผิด ลองจนกว่าจะถูก เวลาแม่ทำข้อสอบได้ดี ลูกก็ให้คะแนนแม่เป็นเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม รวมถึงสุขภาพและพัฒนาการที่ดีของลูกนั่นเอง
ขอบคุณนะคะคุณครูตัวน้อยของแม่ แม่จะเป็นนักเรียนที่ดีของลูกค่ะ แต่อย่ากดคะแนนมากนักล่ะ ระวังนักเรียนจะแกล้งครูกลับนะคะ จะหาว่าไม่เตือน....นี่แนะจี๋พุงซะเลย :) :) :)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น