โลกสงบสุข เมื่อลูกหลับ (อยากทำอะไรก็รีบทำ)

เวลาทองของแม่..คือตอนลูกหลับ จริงๆนะ แล้วเด็กก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่ตื่นง๊ายง่าย โทรศัพท์เข้า มอเตอร์ไซค์วิ่งผ่านหน้าบ้าน ไปรษณีย์มากดออดอีก โอ้ย ว่าจะเขียนแปะไว้ที่ตู้ ปณ. หน้าบ้านแล้วว่า ห้ามกด ให้ไลน์มาบอกแทน !

ตอนโมณา 1 เดือนแรก แม่และป้าๆ ยังชมอยู่เลยว่าหนูขี้เซา เอะอะ กินแล้วก็หลับ เสียงดังแค่ไหนก็ไม่ตื่น แต่เผลอหน่อยเดียว เดือนต่อๆ มาเริ่มเปลี่ยนไปทีละน้อยตอนไหนก็ไม่รู้ ก็คงตามประสาเด็ก และตามประสาแม่ที่จำไม่ค่อยได้ แถมเวลาอยากจะเขียนบันทึกถึงลูกก็หลับหมดแรงซะก่อน (ไม่ได้ขี้เกียจจริงๆนะ)

มาตอนนี้ 7 เดือนกว่า จะ 8 เดือนแล้ว เริ่มติดแม่แจ ขนาดจะแว่บเข้าห้องน้ำตอนหลับ ยังเอาแขนมาเกี่ยวแม่ไว้แน่น ต้องค่อยๆแกะออกอย่างเบามือสุดชีวิต ถ้าปวดเบาแม่ก็จะพยายามไม่กดชักโครก เพราะมันอยู่ติดกับห้องนอน กลัวลูกจะตื่น แขกไปใครมาบ้านจึงไม่ควรเข้าห้องน้ำชั้นบนโดยพลการ เพราะอาจจะตกกะใจได้

ที่ตลกอีกอย่างคือ ท่านอนของลูกสาว ไม่เคยจะอยู่เป็นที่เป็นทางเลย กลับหัวกลับหางตลอด จะว่าไปแล้วหมอนน่าจะเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นสำหรับเธอ เพราะหัวไม่เคยอยู่บนหมอนเลยสักครั้ง แต่เรื่องนี้ก็เห็นเด็กหลายๆบ้านเป็นเหมือนกัน หลานๆก็เป็น สงสัยว่าตอนหลับเด็กต้องฝันว่าเล่นตีลังกาหรือนั่งรถไฟเหาะอยู่แน่ๆเลย สนุกล่ะสิ ทำไงได้ คนเป็นแม่ก็ต้องเผื่อพื้นที่สำหรับลูกแบบ 360 องศาน่ะสิ เดี๋ยวฝันไม่สนุก อิอิ

เมื่อลูกหลับแล้ว บ่อยมากที่แม่มีลิสต์อยู่ในใจประมาณซัก 5-10 กว่ารายการ แล้วแผนการก็จะอยู่ในหัวตั้งแต่นอนให้นมลูกนั่นแหละ คิดไปไกลแล้ว เดี๋ยวลูกหลับจะทำอะไรก่อนดี แต่บ่อยครั้งแผนก็สลายไม่ได้ดังใจ เพราะลูกตื่นไวกว่าที่คิด ทำได้อย่างมากแค่ถ่ายหนักถ่ายเบา กินข้าว ซึ่งก็ต้องให้ลูกนั่งอยู่ในที่ที่ปลอดภัยและอยู่ในสายตาแม่ แม่ก็ต้องอยู่ในสายตาลูกด้วย ห้ามหนีไปไหน เข้าใจไหมคะ ลูกจะพูดใช่ไหม 555+

แต่ถ้าวันไหนลูกหลับยาว โอ้โห โชคดียิ่งกว่าถูกหวย แม่ก็สบายไป จะช้อปของออนไลน์ ดูหนังฟังเพลง กันคิ้ว อาบน้ำ (ปกติไม่ค่อยได้อาบนานๆ) ก็ค่อยได้ทำแบบคนปกติบ้าง ทุกทีต้องรีบหูตาแหก บางครั้งมีเวลาแค่ไม่เกิน 10 นาทีเดาเอาว่าลูกยังไม่ตื่นหรอก แม่ก็ต้องทำให้ได้ทุกอย่าง ตากผ้า อาบน้ำ กินข้าว ข้าวนี่แทบจะไม่เคี้ยวๆ เข้าปากแล้วกลืนเลยทีเดียว 5555+ ไม่ได้'เว่อร์นะ พูดจริง นี่คือช่วงที่ยังไม่ได้ซื้อคอกเด็กด้วย แล้วลูกเริ่มปีนป่าย ตกเตียงไปทีนึง แม่เลยต้องจับตามองทุกฝี..คลาน (ยังไม่ก้าวค่ะ)

แต่ที่เชื่อว่าแม่ทุกคนเป็นคือ เวลาลูกหลับ นั่งมองแล้วก็เอ็นดู หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แชะ เก็บภาพทุกอิริยาบถ ลูกหลับหน้ายู้ หลับพุงป่อง หัวยุ่ง ตูดโด่ง อะไรก็น่ารักไปหมด นั่นไง แทนที่จะได้ทำอะไรก็มานั่งถ่ายรูปลูกลง IG ลงเฟซบุ๊ก เฮ้อ แล้วก็มาบ่นว่าไม่มีเวลา
นี่แหละน้า...มนุษย์แม่ตัวจริง